Biuro parafialne
Wiernych pragnących złożyć intencje mszalne, uzyskać stosowne zaświadczenia,
bądź dopełnić formalności związane z Chrztem, Bierzmowaniem, I Komunią św.,
ślubem
Zaraszamy od poniedziałku do soboty, PO WIECZORNEJ MSZY ŚWIĘTEJ
Spowiedź w parafii
Z sakramentu spowiedzi świętej skorzystać można przed każdą Mszą św.
w dni powszednie i w niedziele,
oraz w każdy pierwszy piątek miesiąca w: Pędzewie o 15:30, natomiast w Złejwsi Wielkiej o 17:30
Sakrament Chrztu świętego
Chrztu udzielamy na niedzielnej Mszy świętej Dziecięcej o godz. 12:00, w I Niedzielę miesiąca.
+ Dokumenty wymagane przy zgłaszaniu chrztu:
- odpis aktu arodzenia dziecka
- zgoda ks. Proboszcza, jeśli dziecko ma być ochrzczone poza rodzimą parafią
- zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary
+ zgłoszenie dziecka do chrztu
"Należy dążyć do tego, by rodzice zgłaszali dziecko do chrztu najpóźniej na dwa tygodnie przed projektowanym terminem. Przy zgłoszeniu powinni być obecni ojciec i matka; jeśli istnieje uzasadniona przyczyna, wystarczy obecność jednego z rodziców (...) Przy zgłoszeniu duszpasterz spisze akt chrztu na podstawie danych zawartych w odpisie metryki urodzenia z USC (...); jeśli będzie to możliwe i o ile zachodzi potrzeba, powinien zachęcić do zlikwidowania zaniedbań religijnych, omówić atmosferę wychowania religijnego w domu, zachęcić rodziców do przyjęcia Eucharystii w dniu chrztu dziecka oraz pouczyć o chrześcijańskim charakterze uroczystości domowych. Duszpasterze powinni wcześniej zachęcić wiernych, by swoim dzieciom nadawali imiona katolickie. Rodzice i chrzestni mogą złożyć podpisy w księgach zaraz po spisaniu aktu lub w innym terminie, najpóźniej jednak zaraz po liturgii chrztu. Wskazane jest, aby rodzicom i chrzestnym podczas zgłoszenia dziecka do chrztu wręczyć karteczki do spowiedzi i na katechezę przygotowawczą."
+ dopuszczenie dzieci do sakramentu
"Należy dopuszczać do chrztu wszystkie dzieci zgłoszone przez rodziców lub
prawnych opiekunów, jeśli osoby te są wierzące i zobowiążą się, że dzieci będą
wychowywane w wierze, w której zostaną ochrzczone.
Wychowanie w wierze
oznacza: doprowadzenie dziecka do świadomej przyjaźni z Chrystusem, a to
dokonuje się przez: przekazanie dziecku podstawowych prawd wiary i zasad
moralności głoszonych przez Kościół katolicki, a przede wszystkim
- nauczenie dziecka modlitwy,
- włączenie go w życie wspólnoty katolickiej (Msza św. niedzielna),
- posyłanie na naukę religii,
- doprowadzenie do pełnego udziału w Eucharystii i do przyjęcia sakramentu bierzmowania
- oraz wprowadzenie w dojrzałe i odpowiedzialne życie chrześcijanina.
W związku z możliwością zaistnienia różnych sytuacji duszpasterskich ustala
się:
a) Nie udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej
wiedzy rodziców (opiekunów), lub wbrew ich woli.
b) Jeśli rodzice dziecka
poprzestają na małżeństwie cywilnym, duszpasterz powinien starać się o
doprowadzenie ich do zawarcia małżeństwa sakramentalnego przed chrztem dziecka.
W przypadku wyraźnej odmowy, należy żądać na piśmie oświadczenia od rodziców
dziecka i chrzestnych, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej.
Również w wypadku, gdy rodzice żyją bez ślubu kościelnego z powodu przeszkód
kanonicznych, należy żądać takiego oświadczenia.
c) Jeśli jedno z rodziców
dziecka jest wierzące, a drugie nie, dziecku należy udzielić chrztu.
d) W
zetknięciu się z trudnymi lub zawikłanymi problemami z zakresu chrztu,
duszpasterz (...) powinien w poszczególne wypadki dokładnie wnikać, rozpatrzyć
je, a następnie podjąć odpowiednią decyzję, lub w razie potrzeby zwrócić się do
Ordynariusza."
+ rodzice chrzestni
"Dla każdego dziecka należy wybrać dwoje chrzestnych: ojca i matkę. Wybór
chrzestnych należy do rodziców dziecka, natomiast duszpasterz sprawdza, czy
przedstawieni kandydaci spełniają warunki określone przez Kościół i (...)
zatwierdza wybór rodziców.(...)
- Ze względu na zadanie chrzestnych w
wychowaniu dziecka,powinni oni ukończyć 15 lat;
- być katolikami wyznającymi
swą wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła;
- nie wolno np. dopuszczać do
pełnienia tej funkcji osób żyjących w niesakramentalnym związku małżeńskim
oraz młodzieży nie uczęszczającej na katechizację (należy żądać
odpowiednich zaświadczeń)."
Sakrament I Komunii Świętej
Uroczystość Przyjęcia do I Komunii Świętej ma miejsce w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
+ Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu dziecka
- pozwolenie ks. Proboszcza, jeśli dziecko ma przystąpić do sakramentu poza swoją parafią
+ Zwiększenie troski o przygotowanie dzieci do uczestnictwa we Mszy świętej.
"Wprowadzenie w liturgię Mszy świętej winno się odbywać w ścisłej łączności z całokształtem wychowania, wdrażania do obowiązków ogólnoludzkich i chrześcijańskich. Szczególnie ważną rolę ma tu do spełnienia katecheza, na której dzieci przez poznawanie i rozważanie słowa Bożego wprowadzane są w liturgię słowa. W czasie katechezy dzieci mają okazję do zapoznania się z tekstami Mszy świętej i modlenia się nimi. Katecheza jest także dobrym wprowadzeniem w liturgię eucharystyczną. Na katechezie bowiem kształtowane są postawy umożliwiające dobry udział w Eucharystii: postawa słuchania słowa Bożego z wiarą i postanowieniem realizowania go w życiu, podziwu dla dzieł Bożych, uwielbienia, wdzięczności, bezinteresowności, postawa ofiary to jest ofiarowania siebie wraz z Chrystusem Ojcu, która wyraża się w wiernym wykonywaniu codziennych obowiązków (w domu, szkole itp.), cierpliwe znoszenie różnych przeciwności, służba innym itp. Dlatego też katecheci winni stale udoskonalać katechezy o Mszy świętej, traktując je jako niezwykle ważne etapy inicjacji chrześcijańskiej, i zabiegać o coraz lepsze związanie katechizacji z liturgią."
+ Szczególna troska o obecność dzieci na niedzielnej i świątecznej Mszy świętej oraz o ich aktywne uczestnictwo
"W niedziele i święta w miarę możności w każdej parafii należy odprawiać specjalną Mszę dla dzieci, a jeżeli to nie jest możliwe, należy odprawiać Mszę świętą z homilią dla dzieci." (...)
+ Szczególna troska o dobre przygotowanie dzieci do pierwszej spowiedzi i I Komunii świętej.
"Należy pamiętać, że właśnie w okresie przygotowania do pierwszej Komunii świętej powinno dokonać się zasadniczo wprowadzenie dzieci w świadome, czynne i pełne uczestnictwo we Mszy świętej. W związku z tym należy w tym okresie pogłębiać i uaktywnić uczestnictwo tych dzieci we Mszy świętej, a także dążyć do tego, by uczestniczyły one we Mszy świętej także wspólnie ze swymi rodzicami. Rodziców tych dzieci należałoby zapraszać na katechezy o Mszy świętej czy na specjalne prelekcje, aby mogli jak najbardziej świadomie pomagać dzieciom własną postawą w dobrym uczestnictwie w liturgii. Zasadniczym celem katechizacji w okresie przygotowania do pierwszej Komunii świętej winno być kształtowanie u dzieci i ich rodziców postaw eucharystycznych."
+ Podtrzymywanie zwyczajów związanych z rokiem liturgicznym.
"Zwyczaje takie angażując dzieci emocjonalnie przyczyniają się bardzo do ożywienia i utrwalenia przeżyć religijnych związanych z głównymi uroczystościami liturgicznymi. Należałoby podtrzymywać zarówno zwyczaje ściśle liturgiczne, jak i związane z pobożnością pozaliturgiczną na przykład roraty, pasterka, opłatek, nabożeństwo przy żłóbku, Droga Krzyżowa, adoracja krzyża, rezurekcja, nabożeństwo majowe, odpusty parafialne itd. Trzeba przy tym wyjaśniać religijny i teologiczny sens różnych praktyk i zwyczajów, aby dzieci traktowały i przeżywały je w sposób właściwy."
+ Rola chrześcijańskiej rodziny w wychowaniu dzieci do ochoczego i owocnego udziału we Mszy świętej.
"Duszpasterze powinni włączyć rodziców i całe rodziny do wychowania dzieci do udziału we Mszy świętej. W tym celu szczególnie przydatne jest organizowanie specjalnych konferencji dla rodziców i wychowawców. Trzeba podkreślać wartość wspólnej modlitwy w rodzinie i usilnie do nich zachęcać, pouczać, jak rodzice mają wprowadzać swoje dziecko od najmłodszych lat w życie modlitwy i postawę ofiarną. Należy bardzo popierać zwyczaj przystępowania całej rodziny do Komunii świętej w dniu pierwszej Komunii świętej dziecka, czy też w dniach szczególnie ważnych dla innych członków rodziny (np. imieniny czy urodziny)."
Sakrament Bierzmowania
Sakramentu udziela ks. Biskup; on też wyznacza termin Bierzmowania w parafii - co 2 lata.
+ Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu dziecka
- zgoda ks. Proboszcza, jeśli kandydat chce przyjąć sakrament w innej, niż rodzima parafia
- potwierdzenie udziału w katechizacji
+ Wewnętrzne warunki, jakie spełnić musi kandydat do Bierzmowania:
- udział w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych
- spowiedź i Komunia św. w każdy I piątek miesiąca
- udział w niedzielnej Mszy św.
- uczestnictwo w Nabożeństwach: Różańcowym (przynajmniej 5 razy); Roratach (5 razy); Drogi Krzyżowej (3 razy)
- udział w rekolekcjach wielkopostnych
- udział Rodziców w spotkaniach: po jednym w każdym semestrze
- przystąpienie do egzaminu na około 3 tygodnie przed Bierzmowaniem
+ Wiek kandydata
"Sakramentu bierzmowania należy udzielać młodzieży w wieku 16 lat. (...) W tym wieku młodzież wchodzi już w okres dojrzewania, zaczyna myśleć o swojej przyszłości, poznaje coraz dokładniej problemy życia i wyznanie wiary, dlatego może bardziej świadomie podjąć zadanie związane z przyjęciem sakramentu bierzmowania, lepiej zrozumieć znaczenie darów Ducha Świętego dla kształtowania swojej osobowości oraz skuteczniej podjąć obowiązek składania świadectwa wiary"
+ Odpowiednie przygotowanie
"Dokonuje się ono przede wszystkim przez normalną katechizację młodzieży,
oraz przez specjalne przygotowanie bezpośrednie (Por.: Warunki wewnętrzne...).
Ponieważ łaski Ducha Świętego otrzymywane w tym sakramencie mają pomóc do
unormowania dojrzałej wiary i życia chrześcijańskiego, dlatego kandydat
powinien:
- znać prawdy wiary objawionej (uczęszczanie na katechizację), -
uczestniczyć w kulcie chrześcijańskim (niedzielna Msza św., przystępowanie do
sakramentów pokuty i Eucharystii) - i prowadzić życie zgodne z zasadami wiary.
Te wszystkie czynniki należy uwzględnić w przygotowaniu do bierzmowania i w
dopuszczeniu kandydatów do przyjęcia tego sakramentu. W przygotowaniu należy
mocno uwypuklić zadania wynikające z sakramentu bierzmowania, a przede wszystkim
obowiązek świadczenia o Chrystusie słowem i życiem. Młodzież najbardziej gorliwą
można włączać do różnych zespołów apostolstwa w parafii. Przy okazji
bierzmowania można zachęcić młodzież do podejmowania zobowiązań związanych z
życiem chrześcijańskim, takich jak: abstynencja od napojów alkoholowych,
przynajmniej na okres młodości, wyrzeczenie się palenia tytoniu itp."
+ Świadkowie
"(...)najwłaściwszymi osobami na świadków bierzmowania są rodzice chrzestni. Należy zachęcać, żeby dla chłopców świadkami bierzmowania byli ojcowie chrzestni, a dla dziewcząt matki chrzestne. (...) W razie niemożności przybycia rodziców chrzestnych na uroczystość bierzmowania, można wziąć na świadka bierzmowania inną osobę, która sama przyjęła wszystkie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, jest religijnie praktykująca i prowadzi życie według zasad wiary. (...)"
+ Namaszczenie Krzyżmem
"Sakramentalna czynność namaszczania krzyżmem odbywa się w sposób podobny do dotychczasowego. Na podstawie starodawnego zwyczaju polskiego, kandydat może wybrać sobie patrona bierzmowania. Przed namaszczeniem należy podać biskupowi imię bierzmowanego oraz wręczyć kapłanowi asystującemu biskupowi kartkę z kancelarii parafialnej lub rektoralnej upoważniającą do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Po wypowiedzeniu przez biskupa formuły sakramentalnej, bierzmowany odpowiada "Amen." Podczas namaszczania krzyżmem świętym, świadek trzyma prawą rękę na ramieniu bierzmowanego."
+ Bierzmowanie dorosłych
"Młodzież, która nie przystąpiła do sakramentu bierzmowania we właściwym czasie powinna przyjąć go przy najbliższej okazji. Gdy młodzi ludzie zgłaszają się do kancelarii parafialnej, aby podjąć się funkcji rodziców chrzestnych, lub z zamiarem zawarcia małżeństwa, duszpasterz powinien zapytać, czy są już bierzmowani. W razie stwierdzenia, że nie przyjęli sakramentu, należy skierować ich do biskupa, który udzieli im bierzmowania. Biskupi poinformują kapłanów o miejscach i terminach, w jakich udzielają bierzmowania opóźnionym. (...)"
+ informacja o dodatkowych terminach bierzmowania - kliknij
Sakrament Małżeństwa
Narzeczeni powinni zgłosić się do biura parafialnego ok. 3 miesięcy przed planowanym ślubem w celu spisania protokołu przedślubnego oraz ogłoszenia zapowiedzi.
+ Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu obojga narzeczonych (wystawiona najdalej 3 miesiące wstecz)
- zaświadczenie z USC (wystawione najdalej 3 miesiące wstecz, ponieważ zaśw. starsze tracą ważność)
- licencja-zgoda ks. Proboszcza, jeśli kandydaci chcą przyjąć sakrament w innej, niż rodzima parafia
- zaświadczenie o ukończeniu kursu katechizacji przedmałżeńskiej
- świadectwo ukończenia nauki religii w szkole średniej
+ Potrzeba przygotowania do małżeństwa
"Bardziej niż kiedykolwiek, w naszych czasach konieczne jest przygotowanie młodych do małżeństwa i życia rodzinnego. W niektórych krajach są jeszcze rodziny, które według dawnych zwyczajów same troszczą się o przekazywanie młodym tych wartości, które odnoszą się do życia małżeńskiego i rodzinnego, poprzez stopniowe wychowywanie i wprowadzanie w te problemy. Jednakże zmiany, które dokonały się w łonie prawie wszystkich współczesnych społeczeństw, wymagają tego, ażeby nie tylko rodzina, ale także społeczeństwo i Kościół podjęły wysiłek odpowiedniego przygotowania młodych do odpowiedzialności za ich własne jutro. Wiele negatywnych zjawisk, na które skarżą się dziś rodziny, wypływa z faktu, że w nowych sytuacjach młodzi nie tylko tracą z oczu właściwe widzenie hierarchii wartości ale i z tego, że nie mając już pewnych kryteriów postępowania, nie umieją sprostać nowym trudnościom ani ich rozwiązać. Doświadczenie jednakże uczy, że młodym ludziom dobrze przygotowanym do życia udaje się to na ogół lepiej niż innym.
Kodeks Prawa Kanonicznego, wprowadzając w życie polecenie Soboru
Watykańskiego II, kieruje uwagę na istotne elementy pastoralne przygotowania do
małżeństwa (...). W związku z tym, zgodnie z istniejącą w Polsce praktyką
duszpasterską i wskazaniami Adhortacji Apostolskiej papieża Jana Pawła II
Familiaris Consortio, rozróżnia się trzy etapy przygotowania do małżeństwa:
-
przygotowanie dalsze,
- bliższe i
- bezpośrednie.
Mając na uwadze
współczesną rzeczywistość, szczególnie zaś wypaczone często pojęcie o
małżeństwie, należy poświęcić więcej troski przygotowaniu dalszemu i bliższemu.
Chodzi bowiem o to, by młodzi ludzie dobrze przygotowali się do tak ważnego
kroku, jakim jest wstąpienie w związek małżeński i przez lekkomyślność nie
zniszczyli własnego szczęścia podejmując w tym względzie decyzję
pochopną."
+ p r z y g o t o w a n i e d a l s z e
"Trzeba w tym przygotowaniu realizować wskazania Soboru Watykańskiego II: 'Młodych winno się przede wszystkim na łonie samej rodziny odpowiednio i w stosownym czasie pouczać o godności, zadaniu i dziele miłości chrześcijańskiej, aby nauczeni szacunku dla czystości mogli przejść we właściwym wieku od uczciwego narzeczeństwa do małżeństwa' (KK nr 49); 'Dzieci powinno się tak wychowywać, aby po dojściu do wieku dojrzałego mogły z pełnym poczuciem odpowiedzialności pójść a powołaniem także i duchownym, oraz wybrać stan życia, w którym jeśli zwiążą się małżeństwem, mogły założyć własną rodzinę w pomyślnych dla siebie warunkach moralnych, społecznych i gospodarczych' (KDK nr 52)."
+ p r z y g o t o w a n i e b l i ż s z e
"Przygotowanie bliższe, mające znacznie szerszy zakres, dokonuje się nadal
równolegle ze spełnianymi w rodzinie zadaniami. '... począwszy od stosownego
wieku i przy właściwej katechezie (...) stanowi bardziej specyficzne
przygotowanie do sakramentu, niejako do ponownego jego odkrycia. Ta odnowiona
katecheza przygotowujących się do małżeństwa chrześcijańskiego jest ze wszech
miar konieczna do tego, aby sakrament był sprawowany i przeżywany w należytym
usposobieniu moralnym i duchowym. Religijna formacja młodych powinna być
uzupełniona w odpowiednim momencie i na miarę konkretnych potrzeb,
przygotowaniem do życia we dwoje. Przygotowanie to, ukazując małżeństwo jako
relację międzyosobową mężczyzny i kobiety, relację, która winna być stale
rozwijana, pobudzi do pogłębienia problemów płciowości małżeńskiej i
odpowiedzialnego rodzicielstwa i związanej z tym podstawowej wiedzy
medycznobiologicznej. Skłoni również do bliższego zapoznania się z właściwymi
metodami wychowania dzieci, ułatwiając także nabycie podstawowych elementów
potrzebnych w uporządkowanym prowadzeniu rodziny (stała praca, odpowiednie
środki finansowe, mądre zarządzanie, pojęcie ekonomii domowej itd.). Nie można
wreszcie pominąć przygotowania dla apostolstwa rodzinnego, do braterstwa i
współpracy z innymi rodzinami do czynnego włączenia się w stowarzyszenia, ruchy
i inicjatywy mające na celu ludzkie i chrześcijańskie dobro rodziny' (FC nr 66).
Przygotowanie* (Por.: Zarządzenie
w spr. przyg. młodzieży bierzmowanej do małżeństwa i rodziny) do
chrześcijańskiego życia w małżeństwie i rodzinie powinno:
a) pogłębić
chrześcijańską naukę o małżeństwie i rodzinie na tle rozpowszechnianych dziś
fałszywych teorii i poglądów;
b) przysposobić do międzyosobowego życia w
małżeństwie na równych prawach, do wspólnotowego życia w rodzinie, do
odpowiedzialności i współpracy, do kształtowania moralnych, religijnospołecznych
cnót i postaw młodzieży oraz zwalczania wad i nałogów ciążących na dzisiejszym
życiu;
c) wprowadzić w głębsze życie wspólnotowo-liturgiczne tj. we wspólną
modlitwę połączoną z czytaniem Pisma św. i życie sakramentalne, a przede
wszystkim w świadome i pełne uczestnictwo w ofierze eucharystycznej, która jest
szczytowym wyrazem wspólnoty rodzinnej, parafialnej, Kościoła partykularnego i
powszechnego. "
+ k u r s k a t e c h i z a c j i p r z e d m a ł ż e ń s k i e j
"Skróconą katechezę przedmałżeńską w formie przynajmniej 10 spotkań należy prowadzić dla młodzieży, która z różnych powodów (np. łączenie pracy i nauki, dalsze dojazdy do pracy czy szkoły, służba wojskowa, zaniedbanie itp.) nie weźmie, czy nie może wziąć udziału w katechezie przedmałżeńskiej. Jest to minimum stosowane w ostateczności. Byłoby wielkim błędem duszpasterskim, gdyby księża czynili z tego regułę. Najczęściej brak tego przygotowania ujawni się dopiero przy zgłaszaniu się narzeczonych w kancelarii parafialnej przed zawarciem małżeństwa. Będzie to zazwyczaj młodzież mniej uświadomiona religijnie i słabo zaangażowana w sprawy Kościoła, dlatego trzeba położyć większy nacisk na kształtowanie i formowanie w niej życia religijnego, jak również przypomnieć podstawowe zasady wiary i moralności chrześcijańskiej. Kursy skróconej katechezy przedmałżeńskiej powinny być urządzane przynajmniej w ośrodkach dekanalnych czy rejonowych, zgodnie z ustaleniami ordynariusza."
+ informacja o miejscu i terminach skróconych kursów katechizacji przedmałżeńskiej - kliknij
Posługa chorych
Chorych odwiedzamy w I sobotę miesiąca oraz w razie nagłej potrzeby.
+ Odwiedziny i Komunia święta chorych
"a) Zgodnie z zaleceniami (...) należy wprowadzać w duszpasterstwo obłożnie
chorych praktykę regularnych odwiedzin chorych parafian, łączyć je ze słowem
Bożym, wspólną modlitwą, częstą spowiedzią i Komunią świętą oraz odprawianą
okresowo w domu chorego Mszą świętą. Podczas takiej Mszy świętej chory i obecni
mogą przyjąć Komunię świętą pod dwiema postaciami. Pozwolenia na odprawianie
Mszy świętej w domu udziela miejscowy ordynariusz. Chorzy i osoby pielęgnujące
mogą przyjmować Komunię świętą o każdej porze dnia. Jedni i drudzy mogą
korzystać z ulg w zachowaniu postu eucharystycznego (15 minut przed Komunią
świętą).
b) W zakres duszpasterskich odwiedzin chorych wchodzą również osoby
starsze, które choć nie są obłożnie chorymi, nie korzystają już ze zwyczajnego
duszpasterstwa zdrowych parafian. Osobyte mają prawo do korzystania z posługi
duszpasterskiej podobnie jak obłożnie chorzy.
c) Pomocą duszpasterzy w
odwiedzaniu chorych mogą być siostry zakonne, a także osoby świeckie czynne w
parafialnej akcji miłosierdzia. Przygotowane przez duszpasterzy mogą one chorym
czytać Pismo święte i modlić się z nimi. (...)
d) W parafiach, na terenie
których mieszkają kapłani emeryci, rezydenci, byłoby wskazane, aby jeżeli siły
im na to pozwolą, służyli w możliwym dla nich zakresie pomocą miejscowym
duszpasterzom w odwiedzaniu chorych.
e) Różnorodne formy odwiedzin
duszpasterskich mają się przyczyniać do tego, że obecność kapłana nie kojarzy
się z bliską śmiercią, duszpasterzowi zaś częste odwiedziny ułatwiają wybranie
odpowiedniego czasu na udzielenie sakramentu namaszczenia chorych."
+ Namaszczenie chorych
"a)(...) namaszczenie chorych nie jest sakramentem już umierających.
Chrześcijanie powinni przyjąć go w każdej niebezpiecznej chorobie i w starości.
Należy szczególnie akcentować możliwość przyjęcia sakramentu namaszczenia
chorych przez ludzi w podeszłym wieku, choćby nie występowały u nich objawy
choroby. Można tego sakramentu udzielić również ludziom chodzącym, ale poważnie
chorym (np. wada serca itp.).
b) Doświadczenie uczy, że postawa chorego wobec
sakramentu namaszczenia chorych wiąże się ściśle z całokształtem jego życia
religijnego. Chorzy często przystępujący do Komunii świętej nie mają trudności z
przyjęciem namaszczenia chorych. Ci zaś, którzy zaniedbują spowiedź i Komunię
świętą, z niechęcią odnoszą się także do namaszczenia chorych. Takim chorym
trzeba najpierw dopomóc odbudować ich życie religijne i przeprowadzić ich do
prawdziwego nawrócenia.
c) Wiele racji przemawia za tym, by chorzy udający
się na leczenie do szpitala, przyjęli sakramenty święte przed wyjazdem z domu.
Niejednokrotnie bowiem kapłan ma utrudniony dostęp do chorego, a przebywanie na
wspólnej sali może budzić u chorego skrępowanie. Dlatego należy wyjaśniać te
trudności chorym oraz ich rodzinom, i zachęcać do przyjmowania sakramentów
świętych przed poddaniem się poważniejszemu leczeniu szpitalnemu.
d) Przez
namaszczenie chorych i modlitwę kapłana Kościół poleca chorych Chrystusowi, aby
ich podźwignął i zbawił (KK nr 11). Wymownym świadectwem społecznego charakteru
namaszczenia chorych jest gromadzenie się wiernych wokół chorego przyjmującego
sakramenty święte. Ten zwyczaj wspólnej modlitwy przy łożu chorego należy
podtrzymywać.
e) Nowy rytuał przewiduje możliwość udzielania sakramentu
chorych większej liczbie chorych, w obecności wspólnoty parafialnej. Okazją do
tego są misje parafialne, okresowe dni chorych, pielgrzymki. By uroczystość taką
chorzy i wspólnota parafialna z pożytkiem przeżyli, muszą być oni przygotowani
stosowną katechezą. Pozwolenia udziela miejscowy ordynariusz.
f) Sakramentu
chorych można udzielić tym, którzy utracili przytomność, jeżeli roztropnie
przypuszcza się, że w stanie świadomości prosiliby o ten sakrament. (...)
Ponieważ dzisiaj wielu wiernych dużo podróżuje, należy zachęcać do noszenia
symbolu religijnego (np. medalik, krzyżyk), który w razie wypadku byłby znakiem
przynależności ich do Kościoła i tym samym ułatwiał orientację. Godny
rozpowszechniania jest zwyczaj noszenia przez kierowców kartki lub tabliczki z
prośbą o wezwanie kapłana do nich w razie wypadku.
Kapłani podróżujący
powinni mieć przy sobie olej święty chorych."
+ Wiatyk
"Sakramentem umierających jest Wiatyk. Należy zachęcać domowników chorego, aby przygotowali się także do przyjęcia Komunii świętej razem z nim. Jeżeli za zgodą ordynariusza, Wiatyku udziela się w czasie Mszy świętej, odprawianej przy chorym, wówczas tak choremu, jak i obecnym udziela się Komunii świętej pod dwiema postaciami. Gdyby chory, przy którym odprawia się Mszę świętą nie mógł przyjąć Komunii świętej pod postacią chleba, udziela się mu jej pod postacią wina (kapłan, po przyjęciu Krwi Najświętszej pozostawia odrobinę w kielichu, którą następnie podaje choremu albo z kielicha albo z łyżeczki, którą puryfikuje wodą, dając do wypicia choremu)."
Formalności pogrzebowe
+ Wymagane dokumenty:
- akt zgonu
- jeśli udzielono umierającemu sakramentu namaszczenia w szpitalu, można przedłożyć stosowne zaśw.
Przedstawiciel rodziny, bliski zmarłego, zobowiązany jest do możliwie szybkiego zgłoszenia pogrzebu w biurze parafialnym, w celu ustalenia jego daty i godziny. Pozostałych formalności zazwyczaj dopełnia wybrana przez rodzinę firma pogrzebowa.